Zastrzyki z testosteronu na własną rękę – czym to grozi?

Niedobór testosteronu, określany często mianem hipogonadyzmu, to częsty problem. Wraz z wiekiem dotyka coraz większej ilości mężczyzn. Siedzący i niezdrowy styl życia również negatywnie rzutują na stężenia testosteronu w naszym organizmie. Ponadto wiele chorób ogólnoustrojowych przebiega z obniżeniem tego męskiego hormonu. Niedobór testosteronu rzutuje negatywnie na wiele aspektów naszego życia. Dotknięta jest sfera nie tylko seksualna, ale również psychiczna oraz zdrowotna. Mężczyźni, często wstydzący się niedoboru testosteronu, decydują się na podawanie go na własną rękę. Ponadto nierzadko stawiają sobie sami diagnozę. Sprawia to, że leczą przypadłość, której często nie mają. Równocześnie ich choroba podstawowa pozostaje nieleczona. Czy zastrzyki z testosteronu na własną rękę są bezpieczne? Czym to grozi? Czy można podać sobie za dużo testosteronu?

Jakie są objawy niedoboru testosteronu?

Testosteron jest hormonem, który odpowiada za męski aspekt naszego organizmu. Wpływa on na zwiększenie masy mięśniowej oraz kostnej. Ponadto to właśnie on odpowiada za pojawienie się charakterystycznego owłosienia u mężczyzn. Równocześnie należy zaznaczyć, że to testosteron odpowiada za libido oraz pomaga utrzymać erekcję. Nie można zapomnieć, iż odpowiada on również za męską płodność. Tym samym niedobór testosteronu negatywnie rzutuje na wiele stron naszego życia. Okazuje się bowiem, że niedobór testosteronu może powodować problemy z erekcją. Jest to bardzo dotkliwy problem u mężczyzn, którzy czują się przez fakt braku możliwości uzyskania bądź utrzymania erekcji mniej męscy. Równocześnie niedobór testosteronu może powodować utratę masy ciała oraz predysponować do pojawienia się otyłości. Warto zaznaczyć, że naukowcy wykazali pewną korelację pomiędzy występowaniem objawów depresji, a niedoborem testosteronu. Mężczyźni dotknięci niedoborem testosteronu nierzadko skarżą się też na poczucie braku energii, motywacji oraz stałe rozdrażnienie. 

Wiele objawów – (nie)jedna diagnoza

Wymienione przeze mnie powyżej objawy niedoboru testosteronu są jednak nieco niespecyficzne. Warto zaznaczyć, że wiele różnych chorób może przebiegać z podobnymi bądź nawet tymi samymi objawami. Równocześnie może się zdarzyć, że u tego samego człowieka występuje więcej niż jedno schorzenie. Zdarza się również, że schorzenia nakładają się na siebie, a jedno wynika z drugiego. Tym samym nie należy się samodiagnozować na podstawie stron internetowych. O ile są one często przydatne i pozwalają bliżej zapoznać się z własną chorobą, nie powinniśmy na ich podstawie wysuwać wniosków na temat naszego zdrowia lub jego braku. Lekarz, po zebraniu dogłębnego wywiadu oraz przeprowadzeniu badania fizykalnego, zaproponuje Panu wykonanie odpowiednich badań laboratoryjnych. Pomoże mu to w postawieniu dobrej diagnozy, która jest kluczowa w procesie leczenia. Warto zaznaczyć, że o ile lekarz nie zażyczył sobie inaczej, nie warto wykonywać badań przed wizytą na własną rękę.

Niedobór testosteronu – czy wystarczą zastrzyki?

Współczesna medycyna potrafi dobrze leczyć niedobory hormonów. I tak na przykład w przypadku niedoczynności tarczycy podajemy hormony tarczycy. W przypadku niedoczynności kory nadnerczy pacjenci przyjmują glikokortykosteroidy. Nie inaczej jest w przypadku niedoboru testosteronu. Obecna technologia pozwala na podawanie mężczyznom testosteronu w iniekcjach. Zazwyczaj podaje się jeden zastrzyk na kilka tygodni. Dlaczego tylko raz na kilka tygodni? Wynika to z formy podania leku i faktu, że wchłania się on powoli. W niektórych państwach z powodzeniem próbuje się suplementować testosteron w tabletkach oraz żelach. Należy jednak zaznaczyć, że samo leczenie wymaga regularnych kontroli lekarskich. Niezwykle ważne jest też leczenie chorób towarzyszących takich jak nadciśnienie tętnicze czy zbyt wysokie stężenia cholesterolu. Ponadto należy zadbać również o zdrowy styl życia.

Zrobienie sobie zastrzyku nie jest takie trudne – dlaczego mam więc zostawić to profesjonaliście?

Wydawać by się mogło, że zastrzyki z testosteronu to łatwa i bezpieczna procedura. W różnych zakamarkach internetu jest bowiem masa różnych filmów instruktażowych. Nic bardziej mylnego. Należy pamiętać, że każda ingerencja w nasze ciało wiąże się z pewnym ryzykiem. Iniekcje, czyli zastrzyki, domięśniowe należy pozostawić specjalnie przeszkolonym pracownikom ochrony zdrowia. Dlaczego? Należy pamiętać, że domowe warunki nie sprzyjają sterylności. Tym samym istnieje bardzo duże ryzyko zabrudzenia igły a tym samym pojawienia się zakażenia w miejscu, w którym podajemy lek. Takie zakażenie może prowadzić do powstania ropnia w danym miejscu, a nawet martwicy danego mięśnia. Ponadto w okolicy pośladka przebiega nerw kulszowy. Jest to największy i najszerszy nerw obwodowy w naszym organizmie. Jego uszkodzenie może doprowadzić do porażenia kończyny dolnej.

Dlaczego nie powinno się podawać sobie testosteronu na własną rękę?

Testosteron jest hormonem, a jego stężenia w naszym organizmie są ściśle regulowane przez nasze podwzgórze i przysadkę. Warto pamiętać, że w przypadku hormonów może dojść zarówno do sytuacji, w której mamy ich niedobór, jak i sytuacji, w których mamy nadmiar danych hormonów. Nie inaczej jest w przypadku testosteronu. Samodzielne zastrzyki z testosteronu niosą ogromne ryzyko doprowadzenia do sytuacji, w których jego stężenie jest zbyt wysokie. Popularne wśród niektórych kulturystów zastrzyki z testosteronu mogą mieć fatalne skutki. Do najczęstszych objawów związanych ze zbyt dużą stymulacją testosteronem zewnętrznego pochodzenia należą:

• trądzik,
• ginekomastia,
• obniżenie jakości nasienia,
• mania oraz agresja,
• drażliwość,
• bezsenność.

Opisano również przypadek ostrej niewydolności wątroby związanej z samodzielnym podawaniem testosteronu.

Czy hormonalna terapia zastępcza jest w takim razie bezpieczna?

Tak. Niedobór hormonów można skutecznie i bezpiecznie leczyć. Niemniej jednak nie należy robić tego na własną rękę. Iniekcje testosteronu wymagają regularnych kontroli lekarskich oraz sprawdzania konkretnych wskaźników biochemicznych w naszej krwi.